شما سپاه یک زن، و پیروان حیوان «شتر عایشه» بودید، تا شتر صدا مى‏کرد مى‏جنگیدید، و تا دست و پاى آن قطع گردید فرار کردید .

اخلاق شما پست، و پیمان شما از هم گسسته،   دین شما دو رویى، و آب آشامیدنى شما شور و ناگوار است. کسى که میان شما زندگى کند به کیفر گناهش گرفتار مى‏شود، و آن کس که از شما دورى گزیند مشمول آمرزش پروردگار مى‏گردد. گویا مسجد شما را مى‏بینم که چون سینه کشتى غرق شده است، که عذاب خدا از بالا و پایین او را احاطه مى‏کند، و سرنشینان آن، همه غرق مى‏شوند. و در روایتى است: سوگند به خدا، سرزمین شما را آب غرق مى‏کند، گویا مسجد شما را مى‏نگرم که چون سینه کشتى یا چونان شتر مرغى که بر سینه خوابیده باشد بر روى آب مانده است. و در روایت دیگر: مانند سینه مرغ روى آب دریا. و در روایت دیگرى آمده: خاک شهر شما بد بوترین خاکهاست، از همه جا به آب نزدیک‏تر   و از آسمان دورتر، و نه دهم شرّ و فساد در شهر شما نهفته است، کسى که در شهر شما باشد گرفتار گناه، و آن که بیرون رود در پناه عفو خداست. گویى شهر شما را مى‏نگرم که غرق شده، و آب آن را فرا گرفته. چیزى از آن دیده نمى‏شود، مگر جاهاى بلند مسجد، مانند سینه مرغ بر روى امواج آب دریا.

ترجمه خطبه 13 نهج البلاغه